الهی بنده ، بودم یک کبوتر
که تا وادیِ دلبر می زدم پر
امامِ هشتمِ ما ، مالکم بود
نشینم سال ها بر گنبدِ زر

فدایِ آستان و بار گاهت
شفاخواهان با نخ ، بسته هایت
فدایِ آبِ اسماعیل طلایی
فدایِ تشنه ها و خسته هایت

خراسانی ! به دل گر ناله داری
به مژگانت شبانه ژاله داری
مخور غم که در این دشتِ کویری
زِ آلِ مصطفی یک لاله داری

تو باشی افتخاره خوب ایران
تو هستی برکتِ خاکِ خراسان
بگیرد گر دلِ این ناصحِ ما
تُرا می خوانَد ای یارِ غریبان

(شهادتِ غریبانه یِ غریب الغُربا.ع. بر شما دوستان تسلیت باد)

 

استفاده از اشعار با ذکر منبع مجاز می باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.